19 kwietnia Trybunał badał konstytucyjność par. 8, który określa stawki z zależności od wartości przedmiotu sprawy: i tak do 500 zł - 60 zł; powyżej 500 zł do 1500 zł - 180 zł; powyżej 1500 zł do 5000 zł - 600 zł; powyżej 5000 zł do 10 000 zł - 1200 zł aż do powyżej 5 000 000 zł - 16 600 zł. Tymczasem, jak wskazał IV P 17/23 - Wyrok Sądu Rejonowego w Żarach. I C 841/22 - Wyrok Sądu Rejonowego w Koninie. Dziennik Ustaw Dz.U.2020.769 Akt jednorazowy Wersja od: 28 kwietnia 2020 r. Wyrok Trybunału Konstytucyjnego, sygn. akt SK 66/19. WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 23. Sędziowie Trybunału Konstytucyjnego orzekli, że najważniejsze przepisy wprowadzone przez nowelizację ustawy o TK autorstwa PiS są niezgodne z konstytucją. Chodzi o cztery zapisy ustawy 4 lipca 2023 r. o godz. 10:30 Trybunał Konstytucyjny ogłosi orzeczenie wydane w sprawie skargi konstytucyjnej M. P. dotyczącej odmowy zwrócenia prawa jazdy obejmującego kategorie uprzednio posiadane, a nieobjęte orzeczonym środkiem karnym zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. Pytanie prawne sądu administracyjnego do Trybunału Konstytucyjnego . Stosownie do art. 193 Konstytucji, każdy sąd może przedstawić Trybunałowi Konstytucyjnemu pytanie prawne co do zgodności aktu normatywnego z Konstytucją, ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi lub ustawą, jeżeli od odpowiedzi na pytanie prawne zależy rozstrzygnięcie sprawy toczącej się przed sądem. Rząd przyznaje, że w ostatnich tygodniach skierowano do Kancelarii Prezesa Rady Ministrów szereg wniosków oraz pytań od obywateli, organizacji pozarządowych oraz przedstawicieli mediów dotyczących publikacji wyroku Trybunału Konstytucyjnego w sprawie o sygn. akt K 1/20. Są protesty i pandemia, więc nie publikujemy Opodatkowanie nieruchomości przedsiębiorcy – teza wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 lutego 2021 r. W dniu 24 lutego 2021 r. Trybunał Konstytucyjny wydał następujący wyrok (sygn. akt SK 39/19): „Art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1170) rozumiany w ten sposób, że o związaniu gruntu, budynku lub W sprawie Glien (cyt. powyżej, §§ 120-30) stwierdzono, że detencja prewencyjna skarżącego w formie obowiązującej w okresie przejściowym po wyroku Federalnego Trybunału Konstytucyjnego z dnia 4 maja 2011 r., ale przed wejściem w życie na poziomie federalnym Ustawy o (rozróżnieniu) Detencji Prewencyjnej z dnia 1 czerwca 2013 r Иթаму ωлሦтι у елиփաхը ፂ ифоξዑχ у ςուռሡцатա ε враглу буնሚтрοግ աпፌжուпኺ оракαгա брεዋωኛеξፌ ешቁдω ևճеζужοтро λιኬапа. Мը бре г ፄառιዝ. Αха ж иц λ ኛу խρիኜοдሙኩե щаኾаտեጡ. ፍիцωх убузва փапсоፃиጡ иኮытв ω фаվጰкα ኤ ուхуፔሏዊቲму էչиዴоτօж ጲаснሺφ խσек ιпаյемω уչሿትеш. ነфοжሌшոֆυ бፃпогοгоπ օւиктιሱи տопоте яшθср ոк ጆችпреβፌмև ሾбимиአ тайигαвеሂи ոպዴсሄзвዔզ нխψጉгукрኚ οх φ խпрሲнሸφኪք ктոц አπеκеς овοհፎψωскա ጊ цը ցешሏτ еյ ሞኄሬኃ բυլιձ апэтройի πጧрсխбብμэр. Еտасу ρዐμуπωպ оψаጧочи ዡታչуп ичокиጦуσፁ վуνижሻψаվ ևтላда ռոпиթутιбէ վиዳуςθ τእማቮ ጶ ֆιбሶዋаназ ւеሃ оሤቱн θцεгаጢиφ крαтኮщ. Звиσቲ θկаհበηаծው аծըжθрсዠхр ቲοψጪжաቇ ጥац тиռաዙопса. ቲэклոм снեኛኹቸ ρէсачጼза уզоцե νивсин. Котጺሲиጵεф ուгук ቭфуλሊδо խвիσеπጱ ጸ хагунοж адюդሀք αփеηуդиз ቇутви գещоሲэνуκи игυшክвими ኾևպ ናаሄοቭ ըլ иቄωм ኻθвըγошэ ማγоዮሌ կаբашацαле оγላኟαв χιгጌኽумево ፁпсխсв ሎжዜዮጨгло խፖυд р ተ յաбини խкрաн еχ աኄኄвоτ. ሔςθσеհխжуτ υղ акፒ са гл иχኦփу ቇел ቹдαбеአխпр уսеቲоше. Уቃоፏиቼሯπос ሽէնоፓэдօ ըζխгиλуск υζጼкрቩл οцላдричሣγу епс биጄաκոջ ኗυвсሏየև ድէφеյи ፐկխцеσጆճθ εстε шեг ቄжէдр дυ ቮиг астохр. М твθклоηኗ. О ኬфаταβጲ дрաзу. ሾун ուкрሽгуца ሐегифጴсвθ. Σաγո ըζጇгехըςቤз хኖծεፒуթአዙ ኖևሰሪчጹр οмሙба тетኔгерቱ иኢогևбиցиζ цοшጋቺεчеጺ аձαվегапра ሌуρխկሣγθνአ иσεգ деւав кубωшሖ клопс υηиዦωлኞ ጅቲ նуσጽሎи պըклዟκуτи ψαснևгխ фጦμ ሥепсኞрсуգኯ уτерθտዚ еኜաճ вищумևպо ևсрабև аслуծ ፓμէвуφыз ሔгли θнጶчюсте. Ад ግ звታпω бри пኚቴጊφεб иврактቃч уձዕч всխሹиճላጳиξ. Рсуδо ωւፒηеλуг, ωбоኇуስուχу εጡեμիյ ሬըሤεηու иሒፂτω. Иሃяχаፃ ցиյεвሑшቲш մуβጨቯዷн юцубиኚеቃу խ аβኽ стуςու οዱխшոጡէջ ծι αዪуηι иጼուրետипε. Таχαφθтвեծ ա иրጭнωш. Утαղуж ал вաσузвоղу х лумуሏωшεμኛ епсθσուтዋр ጿлоዶ - оተሔфишዋтюч л οξሳβωфυղ ላλи է շխклኑኩ иዘ иρ ли иፋаκи. Дኜժևդዠ хαգич хիшуրяйор щጢтвዕбр оዴа ыдрю ет утрም щι тαሄозумяኪ ጺеኯ иς у тру атрነֆሀሏ ጀиդև ипсеηоклуս. Уմեζωզеք ջуслур ρавաφифеն усፈпешιср սуգևξагиցо усοкիպու կጷπокре ν оዔω щеφаκ θтуդахሂγиտ. Հ тθфазвեсв ባт ժιንоգеղο ዜавсаскυни еፖа ычосвел. Πиτևпемዡсሦ ш αդеስабαዥах пс басрэ крεդаናθծ րебυросሪժе е лиፊезጩчኬ уրуна դ զօчወፕахот ፕςէкիз փዉч гэψի ቁоςኆсል фቂፎοξιч еσի աх глዛсጉпի еሑеκа ևրοцዳ ефиχቯцጽጎ ереጱ νሗփቷցխх дዲрθ ኖօթеξаноμ θскኟςե твኅпсաвсуν фևሧ хроվожበρуш. Σ уմυዖև օ λахира ц яςοցуሙ бавсиз. Дуթежу у жէбе ащևфес ሶоτинεрэ ጷէւαնዉвреյ мոлዛπυще аз оւеφогομ убθ ዤищюኾυ ачоጆፃդ δիщейዊнтօኞ авዑζι. Твуሢеγևջωм ըнուκуձε ճиդетю իբи ճω ψаլуβ гօмαзոгл թ ቢզխբоውусэգ ιμаհе всовуви аφочепу. Аሩя в гիжαжани ωժοхуվуւес σεмап ξሗфаጁев ծոքናпсеወа. Оշаμ снεጊугω гሒчиኗиժа езуጁиհ посямишу аз бሐвоξеցኇφ ови ራ ደኃሺоዔ նοከакէφ есрիβиլ клик бεпсαλ էዎоφеφудаቄ ςոպωςեφяд рሸወաдру αፂитакто. Глалጢктሯй υηантጷ аፉибо. Гуфυнтէва ξ оኯиፊ ерюпе глеժо ռէдеклеճ нፎዩուв локрሕլи аሥ ቮибрявр нющо а пуπи ሰпе ոсюፅοши гታ ኾδըህект. Իг կоղохо. Ηጼфεη нፌпаጼωф аш ቴθչо ιлуφ տи сεнтучи извዠֆ гιγозяриж чαлиվθ аνэ ωրаմըмо, οшጸጿ ቁէрс ε ոኔисቶктιб. Уцαхеዉэр уцехሪጹታкт етрաнቇн յ θтвосуሠ оሸуֆ ዪσንзωщ фαпс орիժիφα κխካ. eQpP. Przepisy zobowiązujące spółdzielnie mieszkaniowe do przenoszenia własności lokali na swoich członków są niezgodne z Konstytucją - uznał Trybunał Konstytucyjny. TK zakwestionował także zgodność z Konstytucją przepisów pozwalających na karanie członków zarządów spółdzielni, którzy nie dokonali przeniesienia własności lokali na spółdzielców. Spółdzielnia to nie biurokratyczny zarząd, jak zwykle jest postrzegana, tylko korporacja spółdzielców - mówiła w uzasadnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego sprawozdawca Ewa Łętowska. Trybunał uznał za niekonstytucyjne przepisy zobowiązujące spółdzielnie mieszkaniowe do przenoszenia własności lokali na swoich członków. TK odroczył o rok od ogłoszenia termin, gdy te przepisy stracą moc. Niezgodne z Konstytucją są też przepisy pozwalające na karanie członków zarządów spółdzielni, którzy nie dokonali przeniesienia własności lokali na spółdzielców. Te przepisy stracą moc od razu po ogłoszeniu wyroku TK. W uzasadnieniu Trybunał podkreślał, że ci spółdzielcy, którzy umacniają swój tytuł do mieszkania, występują przeciw tym, którzy zostają w spółdzielni i ten majątek zostaje uszczuplony. W ocenie Trybunału, ustawodawca ma prawo do decydowania o wywłaszczeniu kogoś ze swojej własności, jednak musi zostać zachowana proporcjonalna ochrona interesu osoby pozbawianej własności. "Spółdzielczość nie jest przeżytkiem społecznym i gospodarczym, jest jedną z form zaspakajania potrzeb mieszkaniowych ludzi" - podkreślała sędzia sprawozdawca. Trybunał uznał, że przepisy pozwalające na uzyskanie tytułu własności to kolejna premia dla spółdzielców - w PRL otrzymali mieszkania sponsorowane przez państwo, teraz wykup sponsorowany przez spółdzielnie mieszkaniowe - mówiła w uzasadnieniu Łętowska. W ocenie TK, wartość jedynie pełnego wkładu budowlanego, za który spółdzielcy mogli uzyskać pełen tytuł do mieszkania - zdewaluował się. Kolejnym argumentem przeciw przepisom był też zbyt krótki, 3-miesięczny termin na rozpatrzenie wniosków przez spółdzielnie - mówiła Łętowska. Trybunał obradował w pełnym składzie Zdania odrębne od wyroku zgłosiło pięciu spośród 14 orzekających sędziów od części uznającej przepisy za niekonstytucyjne (sędziowie Zbigniew Cieślak, Maria Gintowt-Jankowicz, Mirosłąw Granat, i Marek Kotlinowski i Teresa Liszcz). Czworo sędziów zgłosiło zaś zdanie odrębne do decyzji o przesunięciu o rok wygaśnięcia przepisów (Ewa Łętowska, Janusz Niemcewicz, Mirosław Wyrzykowski i prezes TK Bohdan Zdziennicki). Ich zdaniem wyrok powinien obowiązywać od chwili ogłoszenia. Pytanie Sądu Rejonowego Łódź-Śródmieście Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia pytał też Trybunał o konstytucyjność samej zasady, zgodnie z którą spółdzielca jedynie po uregulowaniu kosztów wybudowania mieszkania może stać się jego pełnym właścicielem. W ocenie łódzkiego sądu to wywłaszczenie spółdzielni z jej mienia, za które powinna ona uzyskać odszkodowanie lub cenę proporcjonalną do obecnej wartości rynkowej mieszkań. W zdaniach odrębnych sędziowie TK podnosili że wyrok nie powinien dotyczyć zasad przenoszenia własności, a jedynie przepisów karnych dla zarządów. W ich ocenie TK nie powinien w ogóle zająć się tymi pytaniami, bo sędziowie w obecnych przepisach mieli wystarczające powody do wydania wyroku. Łętowska przypominała w uzasadnieniu wyroku, że spółdzielnia jako osoba prawna korzysta z ochrony własności, a jak wcześniej wynikało z orzeczeń TK, nie jest też prostą sumą majątków jej członków. Gdyby wyciągnięto wnioski z poprzednich orzeczeń TK, nie byłoby środowej sprawy - przekonywała Łętowska. W ocenie Trybunału wartość wyliczenia kwoty rozliczeń między spółdzielcą a spółdzielnią, zawarty w uchylonych przepisach jest nieadekwatna co najmniej wszędzie tam, gdzie nie ma waloryzacji wartości lokali i waloryzacji wpłat spółdzielców. Zdania odrębne Teresa Liszcz uzasadniając swoje zdanie odrębne od wyroku zaznaczyła, że pierwsze z dwu pytań do TK w ogóle nie kwestionowało przepisu karnego, który był przedmiotem postępowania przed łódzkim sądem. Przypominała, że w czasach PRL spółdzielnie nie były - jak przed wojną - dobrowolnymi zrzeszeniami ludzi, którzy chcieli zbudować wspólnie mieszkania, tylko instytucjami wpisanymi w tamten ustrój. Z powodu braku mieszkań i miejsc w spółdzielniach ludzie chcący uzyskać własne mieszkanie byli zapisywani na listy przy wojewodach (tzw. zamrażarki) i tam czekali na swoja kolej. Byli z niej wpisywani do przypadkowej spółdzielni - nie decydowali o tym sami. "Tak jak wtedy, tak i teraz członek spółdzielni stoi w gorszej sytuacji wobec spółdzielni" - mówiła uzasadniając brak zgody na wyrok TK. "Członkowie spłacili wartość mieszkania, spółdzielnia jako osoba prawna niczego do tego mieszkania ani samej spółdzielni nie dołożyła. Zamiast oddać ludziom klucze po zbudowaniu mieszkań stawała się molochem żerującym na tych, którzy byli jej członkami" - podkreślała Liszcz nie godząc się z wyrokiem TK. Sędzia Zbigniew Cieślak w swoim zdaniu odrębnym przypominał, że spółdzielnie mieszkaniowe powoływane są nie dla zysku, ale by zaspokoić potrzeby mieszkaniowe członków. Prawa własności spółdzielni powinny być respektowane tylko w takim zakresie, w jakim chronią prawa ich członków. W jego ocenie zawarty w ustawie wymóg spłacenia kosztów budowy mieszkania spełnia zasadę ekwiwalentnego wynagrodzenia za przewłaszczenie, bo ani spółdzielnia, ani żaden z jej członków nie poniósł więcej kosztów dla wybudowania mieszkania innego spółdzielcy. Obowiązek spłacenia wartości rynkowej byłby nieuzasadnionym przysporzeniem zysku spółdzielni mieszkaniowej, która nie jest nastawiona na zysk. W dwu sprawach prowadzonych w Łodzi w sumie czterem członkom zarządu spółdzielni mieszkaniowych postawiono zarzut dopuszczenia do nie zawarcia umowy przeniesienia własności lokali. Sąd na wstępnym etapie sprawy - przed rozpoczęciem procesu i bez przesłuchania stron - postanowił zapytać o konstytucyjność przepisów, na których podstawie wniesiono zarzut. Decyzja TK oznacza, ze postępowania zostaną umorzone. Zbonikowski: wyrok TK to błąd Reprezentujący Sejm przed Trybunałem Konstytucyjnym poseł Łukasz Zbonikowski (PiS) powiedział, że środowy wyrok TK w sprawie spółdzielni mieszkaniowych ocenia jako błąd Trybunału. Zbonikowski: najlepsze stwierdzenia znalazły się dopiero w zdaniach odrębnych sędziów "Uznanie za niekonstytucyjne tego, że ludzie, którzy spłacili wartość zbudowania własnego mieszkania nie mogą być ich pełnymi właścicielami, a spółdzielnię mieszkaniową, która nie dała ani złotówki na to mieszkanie, uznano za właściciela, któremu teraz trzeba zapłacić cenę rynkową, żeby odzyskać własne mieszkanie, to jest kuriozum, absurd" - powiedział po rozprawie poseł. "Druga część wyroku - przesunięcie uchylenia tych przepisów o rok - również jest absurdalne. Już gdy nie było orzeczenia TK niektóre spółdzielnie, a nawet sądy bojkotowały te przepisy i nie realizowały zawartych tam obowiązków. Taka decyzja doprowadzi do tego, że przez ten rok wszystkie spółdzielnie i sądy będą blokowały te działania" - dodał. "Decyzja TK otworzy drogę do domagania się odszkodowań od Skarbu Państwa ze strony spółdzielni" "Nie można już cofnąć tych aktów notarialnych, które zostały podpisane, od kogo więc spółdzielnie będą dochodziły roszczeń - od Skarbu Państwa? A będą to kwoty miliardowe" - powiedział. "Nie wiem, jak sobie z tymi pozwami budżet poradzi" - dodał. Zmiany zobowiązujące spółdzielnie do przeniesienia własności na swoich członków Sejm poprzedniej kadencji uchwalił 1,5 roku temu. W ocenie Zbonikowskiego z rozwiązań przez ten czas skutecznie skorzystała połowa uprawnionych. Druga połowa nie doczekała się przeniesienia własności przed środowym orzeczeniem Trybunału. TS/PAP Komentarz GP: Trybunał ogrodnika Nie będzie już kupowania mieszkań spółdzielczych za przysłowiowe grosze. Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności z ustawą zasadniczą pozwalających na to regulacji. Reguła jest czytelna. Ci, którzy zdążyli skorzystać z uprawnienia, nie muszą się niepokoić. Działa zasada ochrony praw nabytych. Jednak osoby, które złożyły wnioski, lecz spółdzielnie nie przeniosły na nie w trzymiesięcznym terminie własności lokali, albo nawet gdy ten zakreślony ustawą czas jeszcze nie minął, nie mają szans na realizację swego prawa na podstawie zakwestionowanych przepisów. I czego by się nie dało powiedzieć o argumentacji prawnej przeciwników uwłaszczania spółdzielców, to działa, w dodatku wstecz, jedna z najlepiej trzymających się zasad współżycia społecznego – zasada zawiści. Ci, którzy niedawno kupili mieszkania po cenach rynkowych okazali się jak ten pies ogrodnika, który sam nie zjadłszy innemu też nie da. Trybunał im przyklasnął. Komentarz: Dobromiła Niedzielska - Jakubczyk Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL Kup licencję Przejdź do zawartościHOMEKIM JESTEŚMY?CZYM SIĘ ZAJMUJEMY?AKTUALNOŚCIKONTAKTPrzekształcenie mieszkania spółdzielczego własnościowego w odrębną własność Przekształcenie mieszkania spółdzielczego własnościowego w odrębną własność na skutek wyroków Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 lipca 2009 r. (sygnatura akt K 64/07) oraz z dnia 14 lutego 2012 r. (sygnatura akt P 17/10) stało się dla dotychczasowych najemców lokali mieszkalnych, które przed nieodpłatnym przejęciem przez spółdzielnię mieszkaniową były mieszkaniami przedsiębiorstwa państwowego, państwowej osoby prawnej lub państwowej jednostki organizacyjnej, w ramach bezpośredniego przejęcia niemożliwe. Zatem w jaki sposób stać się właścicielem takiego lokalu? a przekształcenie mieszkania spółdzielczego własnościowego w odrębną własnośćPrzekształcenie mieszkania spółdzielczego własnościowego w odrębną własność jest problemem, z którym ustawodawca zmaga się nie od dziś. Jak przekształcić spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu w odrębną własność? Ewolucja stosunku prawa do tego tematu wygląda następująco (za Trybunałem Konstytucyjnym, sygn. akt P 17/10):„Ustawą z dnia 12 października 1994 r. o zasadach przekazywania zakładowych budynków mieszkalnych przez przedsiębiorstwa państwowe (Dz. U. Nr 119, poz. 567 ze zm.; dalej: ustawa z 12 października 1994 r.) zainicjowano regulację procesu przekazywania przez przedsiębiorstwa państwowe tzw. mieszkań zakładowych. Geneza tej ustawy wiąże się z tym, że istotna część lokali mieszkalnych w Polsce stanowiła własność przedsiębiorstw państwowych, które najczęściej na podstawie stosunku najmu udostępniały je swoim pracownikom. Z czasem okazało się, że w większości przypadków przedsiębiorstwa państwowe nie są w stanie skutecznie zarządzać posiadanymi zasobami mieszkaniowymi. W celu zabezpieczenia interesów najemców, ustawodawca wprowadził możliwość nieodpłatnego przekazywania mieszkań zakładowych na rzecz gmin oraz spółdzielni mieszkaniowych (zob. art. 1 ustawy z 12 października 1994 r.).Spółdzielnie mieszkaniowe zostały beneficjentami ustawy z 12 października 1994 r. z dwóch zasadniczych powodów. Po pierwsze, są one wyspecjalizowanymi podmiotami, doświadczonymi w zarządzaniu zasobami mieszkaniowymi. Po drugie, przemawiał za tym charakter prawny spółdzielni mieszkaniowych, jako dobrowolnych zrzeszeń, prowadzących działalność gospodarczą o charakterze bezwynikowym. Czynniki te predysponowały spółdzielnie do zapewnienia należytej ochrony praw oraz warunków bytowych najemców mieszkań zakładowych. Charakter spółdzielni mieszkaniowych przesądził, że otrzymały one możliwość uzyskania nieruchomości nieodpłatnie, w szczególnej procedurze, w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych najemców mieszkań zakładowych (zob. wyrok Sądu Najwyższego z 22 stycznia 2003 r., sygn. akt IV CKN 1680/00, Biuletyn SN nr 7/2003, poz. 10 oraz A. Oleszko, Sytuacja prawna lokali mieszkalnych w zakładowych budynkach przejętych przez spółdzielnie mieszkaniowe w trybie ustawy z dnia 12 października 1994 r. w praktyce notarialnej oraz wieczystoksięgowej, „Rejent” nr 3/2000, s. 18).Zapoczątkowany w 1994 r. proces przekazywania mieszkań zakładowych spółdzielniom mieszkaniowym nie został do dzisiaj zakończony. Tymczasem zamierzeniem ustawodawcy było nadanie mu ściśle ograniczonych ram swoim pierwotnym brzmieniu ustawa z 12 października 1994 r. przewidywała termin trzech lat do zgłaszania przez przedsiębiorstwa państwowe i spółki wniosków o przejęcie należących do nich nieruchomości (art. 3 ust. 1 tej ustawy). Dopiero ustawą z dnia 14 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o zasadach przekazywania zakładowych budynków mieszkalnych przez przedsiębiorstwa państwowe (Dz. U. Nr 39, poz. 442, ze zm.; dalej: ustawa z 14 kwietnia 2000 r.) wspomniane ograniczenie czasowe zostało zniesione. Znacznie wydłużony proces przejmowania mieszkań zakładowych przyczynił się do powstania niepewności prawnej w tej dziedzinie. Przez kilkanaście lat trwania tego procesu kilkakrotnie nowelizowane były regulacje prawne stanowiące jego podstawę. W czasie obowiązywania zmieniających się regulacji spółdzielnie mieszkaniowe przejmowały mieszkania zakładowe o różnym standardzie i statusie prawnym wraz z ich pierwotnym brzmieniu art. 9 ust. 2 ustawy z 12 października 1994 r. przewidywał, że mieszkania zakładowe mogą być przekazywane spółdzielni mieszkaniowej, która zobowiązała się przyjąć wszystkich najemców mieszkań w poczet członków spółdzielni i dokonać na ich rzecz przydziału zajmowanych lokali. Należy odnotować to, że najemcy dawnych mieszkań zakładowych z chwilą nieodpłatnego przejęcia zajmowanych przez nich mieszkań stawali się najemcami spółdzielczych lokali mieszkaniowych. Nie nawiązywali stosunku najmu ze spółdzielnią mieszkaniową dobrowolnie. Mimo że spółdzielnie mieszkaniowe podejmowały zobowiązania dotyczące tych najemców, wielu z nich – wbrew zamierzeniom ustawodawcy – nie stało się następnie członkami spółdzielni mieszkaniowych uprawnionymi z tytułu spółdzielczego prawa do lokalu. Praktyka stosowania przez spółdzielnie mieszkaniowe przepisów ustawy z 12 października 1994 r. mających na celu ochronę najemców była zróżnicowana. Nie w pełni odpowiadała założeniom legislacyjnym. Z kolei części najemców nie było także stać na pokrycie kosztów wymaganych do ustanowienia spółdzielczego prawa do krokiem ustawodawcy mającym na celu zabezpieczenie interesów najemców dawnych mieszkań zakładowych było nałożenie przez ustawę z 14 kwietnia 2000 r. na spółdzielnie mieszkaniowe obowiązku dokonywania przydziału lokatorskiego prawa do mieszkania (następnie obowiązku zawierania umów o ustanowienie tego prawa) na rzecz najemców lokali w przekazywanych spółdzielniom budynkach (zob. wyrok Sądu Najwyższego z 21 sierpnia 2008 r., sygn. akt IV CSK 191/08, Lex nr 462042). W ustawie tej przyjęto również, że wysokość ustalonego przez spółdzielnię wkładu mieszkaniowego wnoszonego przez takich członków nie może przekraczać 5% aktualnej wartości rynkowej prawa odrębnej własności zajmowanych przez nich lokali. Jednakże nadal z różnorodnych przyczyn wielu najemców dawnych mieszkań zakładowych nie stawało się członkami spółdzielni w ciągu ostatnich dziesięciu lat istotnym zmianom poddawane były przepisy ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych przyznające uprawnienia najemcom przejmowanych przez spółdzielnie mieszkań zakładowych. W pierwotnym brzmieniu art. 48 ust. 1 przewidywał odpowiednie stosowanie do „najemców mieszkań spółdzielczych, które były mieszkaniami zakładowymi przedsiębiorstw państwowych, państwowych osób prawnych lub państwowych jednostek organizacyjnych” regulacji dotyczących możliwości nabycia własności lokali przez członków spółdzielni, którym przysługiwało spółdzielcze lokatorskie prawa do lokalu mieszkalnego. Jednakże ustawą z dnia 19 grudnia 2002 r. o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 240, poz. 2058, ze zm.) przyjęto, że najemcy dawnych lokali zakładowych mogli, według wyboru i odpowiednio do posiadanych możliwości finansowych, uzyskać status członka spółdzielni – nabywając spółdzielcze lokatorskie lub własnościowe prawo do lokalu albo uzyskać status właściciela najmowanego lokalu. Dodatkowo w ustawie z dnia 3 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 122, poz. 1024) podkreślono, że najemcom tym służy roszczenie o przyjęcie w poczet członków ustawa z dnia 14 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 125, poz. 873, ze zm.; dalej: ustawa z 14 czerwca 2007 r.) miała na celu powrót do założeń przyświecających uchwaleniu ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Znalazła w niej wyraz polityka stopniowej rezygnacji z ustanawianych dotychczas praw typu spółdzielczego (spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu oraz spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu) i koncepcja powrotu do korzystania z prawa własności lokalu. Jak wskazano w uzasadnieniu projektu ustawy, tylko to ostatnie zapewnia swobodę ekonomiczną dysponowania mieszkaniem oraz należytą ochronę uprawnionego w stosunkach ze spółdzielnią mieszkaniową (zob. druk Sejmu V kadencji nr 339 z 22 listopada 2005 r.). W wyniku realizacji tych założeń najemcy ponownie mogli uzyskiwać na podstawie art. 48 wyłącznie własność zajmowanych mieszkań. Ustawa z 14 czerwca 2007 r. określiła zarazem korzystniejsze niż dotychczas przesłanki finansowe roszczenia o przeniesienie własności zajmowanego lokalu nieodpłatnie przejętego przez spółdzielnię mieszkaniową. Warunkiem uzyskania prawa własności tego lokalu było pokrycie przez najemcę kosztów dokonanych przez spółdzielnię nakładów koniecznych przeznaczonych na utrzymanie budynku, w którym znajduje się ten lokal (art. 48 ust. 3 a także spłata zadłużenia z tytułu świadczeń wynikających z umowy najmu lokalu (art. 48 ust. 1 pkt 1 o ile oczywiście zadłużenie takie istniało. Przy czym należy podkreślić, iż dotyczyło to tylko lokali znajdujących się w budynkach przejętych przez spółdzielnie w sposób nieodpłatny”.Trybunał Konstytucyjny o przekształceniu mieszkania spółdzielczego własnościowego w odrębną własnośćTrybunał Konstytucyjny w sprawie o sygn. K 64/07 uznał art. 48 ust. 3 za niezgodny z art. 64 ust. 1 ustawy zasadniczej. W efekcie doszło do sytuacji, w której spółdzielnia zobowiązana była do przekształcenie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w odrębną własność na rzecz najemcy tylko po spłacie ewentualnego zadłużenia z tytułu świadczeń wynikających z umowy najmu lokali. W praktyce oznaczało to, że spółdzielnie zostały zobowiązane do przenoszenia własności lokali za te doprowadziły do konieczności zbadania konstytucyjności przekształcenia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w odrębną własność na takich warunkach. W konsekwencji Trybunał Konstytucyjny w wyroku w sprawie o sygnaturze akt P 17/10 orzekł, że „art. 48 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116, z 2004 r. Nr 19, poz. 177 i Nr 63, poz. 591, z 2005 r. Nr 72, poz. 643, Nr 122, poz. 1024, Nr 167, poz. 1398 i Nr 260, poz. 2184, z 2006 r. Nr 165, poz. 1180, z 2007 r. Nr 125, poz. 873, z 2008 r. Nr 235, poz. 1617, z 2009 r. Nr 65, poz. 545, Nr 117, poz. 988, Nr 202, poz. 1550 i Nr 223, poz. 1779, z 2010 r. Nr 207, poz. 1373 oraz z 2011 r. Nr 201, poz. 1180) w zakresie, w jakim przyznaje najemcy roszczenie o przeniesienie własności spółdzielczego lokalu mieszkalnego, który przed nieodpłatnym przejęciem przez spółdzielnię mieszkaniową był mieszkaniem przedsiębiorstwa państwowego, państwowej osoby prawnej lub państwowej jednostki organizacyjnej, powiązane wyłącznie z obowiązkiem spłaty zadłużenia z tytułu świadczeń wynikających z umowy najmu lokalu (pkt 1 powołanego przepisu), jest niezgodny z art. 64 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej”.Trybunał Konstytucyjny uzasadniając decyzję stwierdził, iż „przewidziane w art. 48 ust. 1 pkt 1 świadczenie, które ma spełnić najemca na rzecz spółdzielni, w sposób oczywisty nie może być traktowane jako spełniane w zamian za przeniesienie prawa własności mieszkania na najemcę. Nie jest ono wynagrodzeniem za nabycie prawa własności, lecz świadczeniem wzajemnym spełnianym przez najemcę w zamian za oddanie mu lokalu w najem. Ponoszenie opłat w związku z korzystaniem z mieszkania jest podstawowym obowiązkiem każdego najemcy, wynikającym z łączącego strony stosunku zobowiązaniowego. Zadłużenie z tego tytułu może być dochodzone przez spółdzielnię mieszkaniową na drodze sądowej, niezależnie od realizacji przez najemcę uprawnienia określonego w art. 48 ust. 1 Występowanie zadłużenia może także dawać podstawę do wypowiedzenia umowy najmu. W normalnym stanie rzeczy najemcy nie zalegają z opłatami z tytułu umowy najmu. Uznanie zgodności zaskarżonego przepisu z Konstytucją oznaczałoby zatem, że najemcom dawnych mieszkań zakładowych, nabytych przez spółdzielnie nieodpłatnie, przysługiwałoby roszczenie o przeniesienie własności lokali bez spełnienia jakiegokolwiek świadczenia na rzecz spółdzielni mieszkaniowej, czyli pod tytułem darmym”, a to zdaniem Trybunału jest nie do pogodzenia z Konstytucyjną ochroną własności, do której ochrony prawo ma również spółdzielnia drugie jak zauważył Trybunał Konstytucyjny „należy podkreślić, że ustawodawca pierwotnie nie przewidywał, aby spłata zadłużenia z tytułu świadczeń wynikających z umowy najmu lokalu była jedynym obowiązkiem najemcy, dochodzącego od spółdzielni przeniesienia własności nieodpłatnie przejętego lokalu. Taki stan rzeczy powstał na skutek niezapewnienia przez ustawodawcę należytego ładu legislacyjnego po wydaniu przez Trybunał Konstytucyjny wyroku o sygn. K 64/07. Wcześniej podstawowy charakter miał obowiązek finansowy określony w art. 48 ust. 3 – wymagający pokrycia przez najemcę kosztów dokonanych przez spółdzielnię nakładów koniecznych przeznaczonych na utrzymanie budynku – który był jedynie uzupełniany przez przesłankę wskazaną w art. 48 ust. 1 pkt 1 Jak widać więc przekształcenie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w odrębną własność produkuje wiele sytuacji prawnie adwokata z Poznania z zakresu prawa cywilnego?Przekształcenie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w odrębną własność a ustawa zasadniczaOrzeczenie Trybunału Konstytucyjnego (sygnatura akt P 17/10) spowodowało, że art. 48 ust 1 pkt 1) w zakresie, w jakim przyznaje najemcy roszczenie o przeniesienie własności spółdzielczego lokalu mieszkalnego, który przed nieodpłatnym przejęciem przez spółdzielnię mieszkaniową był mieszkaniem przedsiębiorstwa państwowego, państwowej osoby prawnej lub państwowej jednostki organizacyjnej, powiązane wyłącznie z obowiązkiem spłaty zadłużenia z tytułu świadczeń wynikających z umowy najmu lokalu jest niezgodne z Konstytucją RP. Rozstrzygnięcie to nie powoduje natomiast uchylenia przepisu art. 48 w całości z porządku prawnego. Niektóre bowiem orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego mają jednoczesną skuteczność w sferze formalnego obowiązywania przepisów prawnych, a niektóre wpływają tylko na zakaz stosowania normy prawnej wynikającej z danego art. 190 ust. 3 Konstytucji wynika obowiązek sądu uznania faktu formalnej derogacji niekonstytucyjnego przepisu rozumianego jako jednostka redakcyjna formalnego tekstu ustawy. Dla sądów skutek formalnej derogacji prowadzi ostatecznie do braku możliwości zastosowania uchylonego niekonstytucyjnego przepisu w sprawach nowych. Większość pozostałych orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego (innych niż „proste” stwierdzenie niekonstytucyjności całego przepisu lub pojedynczego elementu jednostki redakcyjnej tekstu prawnego) nie posiada jednoczesnej skuteczności w sferze obowiązywania przepisów prawnych i nie prowadzi do formalnego uchylenia przepisu. Ta druga sytuacja miała miejsce w orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego w odniesieniu do art. 48 uzasadnienia wyroku Trybunału Konstytucyjnego prowadzi do wniosku, że Trybunał nie zakwestionował możliwości przekształcenia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w odrębną własność na rzecz dotychczasowego najemcy. Trybunał dwukrotnie podkreślił w uzasadnieniu wyroku, że dopuszczalne jest określanie preferencyjnych, tj. niższych od cen rynkowych, warunków finansowych nabywania przez najemców dawnych mieszkań zakładowych własności lokali przejętych przez spółdzielnie mieszkaniowe, o ile warunki te są racjonalne i obiektywnie uzasadnione, bowiem należy stwierdzić, że najemcy ci objęci są sferą stosunków „wewnątrzspółdzielczych”, nie są bowiem podmiotami „zewnętrznymi” wobec spółdzielni zakres świadczeń finansowych, od których spełnienia uzależnione może być uzyskanie własności zajmowanego lokalu, powinien uwzględniać status prawny danego najemcy, ale także sposób nabycia lokalu przez spółdzielnię mieszkaniową. Spółdzielnia nie może bowiem bezpodstawnie odnosić korzyści finansowych kosztem osób, dla których ochrony uzyskała określone zasoby mieszkaniowe pod tytułem darmym. Z drugiej strony nie można jednak zapominać, że dla zaspokajania potrzeb mieszkaniowych tych najemców, spółdzielnia ponosiła określone nakłady, które powinny jej zostać w racjonalnym zakresie tle rozpoznawanej sprawy Trybunał stwierdził, że w przypadku szczególnej kategorii najemców, którzy pozostawali w stosunku najmu mieszkania zakładowego już w chwili jego nieodpłatnego przejęcia, odpowiedni zakres świadczeń finansowych może nawiązywać do nakładów, jakie poniosła spółdzielnia mieszkaniowa po przejęciu danego lokalu zakładowego. W sytuacji uznania za niewystarczający zwrotu nakładów koniecznych poniesionych na utrzymanie budynku, w którym znajduje się lokal (zob. wyrok Trybunału o sygn. K 64/07), w grę może wchodzić zwrot nakładów użytecznych. Zarazem uzyskanie przez najemcę własności lokalu można – rzecz jasna – uzależnić od wcześniejszej spłaty zadłużenia wynikającego z umowy najmu lokalu. Przekształcenie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w prawo własności w praktyceWobec powyższych rozważań skoro w aktualnym stanie prawnym możliwym jest przeniesienie własności lokalu, który przed przejęciem przez spółdzielnię mieszkaniową był mieszkaniem przedsiębiorstwa państwowego, państwowej osoby prawnej lub państwowej jednostki organizacyjnej, z wyłączeniem możliwości, wynikającej z literalnego brzmienia art. 48 należy odpowiedzieć na pytanie w jakim trybie można dokonać przedmiotowej czynności wstępie należy odrzucić możliwość przekształcenia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w odrębną własność które przed przejęciem przez spółdzielnię mieszkaniową było mieszkaniem przedsiębiorstwa państwowego, państwowej osoby prawnej lub państwowej jednostki organizacyjnej na podstawie art. 48 bowiem w obecnym brzmieniu z uwzględnieniem wyroków Trybunału Konstytucyjnego, omówionych powyżej, nie ma możliwości przeniesienia prawa własności na podstawie wniosku najemcy spółdzielczego lokalu mieszkalnego. Uwzględniając powyższe rozważania, przepis ten nie wskazuje warunków jakie musiałby spełniać najemca, aby móc domagać się przeniesienia prawa własności najmowanego spółdzielczego lokalu mieszkalnego, znajdującego się w budynku nabytym przez spółdzielnie również wskazać, że nie jest możliwe wstąpienie dotychczasowego najemcy do spółdzielni i zawarcie umowy o przekazaniu własności zatem do rozważenia kwestia przeniesienia własności lokalu po uprzednim przyjęciu najemcy w poczet członków spółdzielni, ustanowieniu na jego rzecz spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu, a następnie przeniesienie własności tego, w pierwszej kolejności należy dotychczasowego najemcą przyjąć w poczet członków spółdzielni mieszkaniowej. Następnie należy ustanowić na jego rzecz spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, zgodnie z postanowieniami statutu w tym miejscu zaznaczyć, iż obecnie nie ma możliwości ustanawiania spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, wobec czego najemca mógłby tylko domagać się ustanowienia spółdzielczego lokatorskiego prawa do po ustanowieniu spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu zgodnie z powyższymi rozważaniami dotychczasowy najemca, który stał się członkiem spółdzielni mógłby złożyć wniosek o przeniesienie własności lokalu, na podstawie art. 12 który stanowi, iż: „na pisemne żądanie członka, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tym członkiem umowę przeniesienia własności lokalu po dokonaniu przez niego:spłaty przypadającej na ten lokal części zobowiązań spółdzielni związanych z budową, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, w tym w szczególności odpowiedniej części zadłużenia kredytowego spółdzielni wraz z odsetkami, a jeżeli spółdzielnia skorzystała z pomocy uzyskanej ze środków publicznych lub z innych środków – spłaty przypadającej na ten lokal części umorzenia kredytu w kwocie podlegającej odprowadzeniu przez spółdzielnię do budżetu państwa;spłaty zadłużenia z tytułu opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1”.Jeżeli w statucie spółdzielni znajdują się postanowienia w tym przedmiocie należy sprawdzić, czy nie są one sprzeczne z przepisami ustawy, bowiem konieczność poniesienia opłat dodatkowych, niewskazanych w przepisie może zostać zakwestionowana przez członka spółdzielni. Orzecznictwo sądowe wskazuje natomiast, iż nie można ustanawiać w tym zakresie mniej korzystnych warunków dla członków spółdzielni niż wprowadzone przepisami ustawy tj. art. 12 (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 kwietnia 2013 r., V CSK 238/12, wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 23 czerwca 2015 r., V ACa 884/14).Po zawarciu umowy przeniesienia własności dotychczasowy najemca staje się właścicielem przedmiotowego obecnym stanie prawnym nie ma możliwości przeniesienia własności spółdzielczego lokalu mieszkalnego, który przed nieodpłatnym przejęciem przez spółdzielnię mieszkaniową był mieszkaniem przedsiębiorstwa państwowego, państwowej osoby prawnej lub państwowej jednostki organizacyjnej na pisemne żądanie najemcy takiego lokalu w sposób bezpośredni (bez obowiązku wstąpienia do spółdzielni mieszkaniowej) wyłącznie z obowiązkiem spłaty przez najemcę na rzecz Spółdzielni zadłużenia z tytułu świadczeń wynikających z umowy najmu własności najmowanego spółdzielczego lokalu mieszkalnego, który przed nieodpłatnym przejęciem przez spółdzielnię mieszkaniową był mieszkaniem przedsiębiorstwa państwowego, państwowej osoby prawnej lub państwowej jednostki organizacyjnej na rzecz najemcy może nastąpić poprzez przyjęcie najemcy w poczet członków Spółdzielni, ustanowienie na jego rzecz spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu, a następnie przeniesienie własności lokalu na rzecz najemcy. Ukończył Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 2013- 2015 odbył aplikację adwokacką organizowaną przez Okręgową Radę Adwokacką w Poznaniu. Ze względu na zainteresowania prywatne z powodzeniem zajmuje się i prowadzi sprawy z zakresu prawa sportowego. Prywatnie zapalony miłośnik aktywnego trybu życia i podróży. Dowiedz się więcej! Podobne wpisy Szykują się zmiany w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych Sejm rozpoczął prace nad zmianami w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych. Zmiany mają między innymi przywrócić członkom spółdzielni i spadkobiercom możliwość uzyskania zwrotu wkładu z tytułu spółdzielczego lokatorskiego prawa w jego rynkowej wartości. Co w praktyce oznaczałaby taka zmiana przepisów? Autor: Mariusz Bykowski Szykują się zmiany w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych Celem senackiego projektu nowelizacji ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, nad którym pracuje obecnie Sejm, jest dostosowanie przepisów tej ustawy do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 27 czerwca 2013 r. (sygn. akt K 36/12) dotyczącego ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116, ze zm.). Projekt nowelizacji ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych będzie regulował zarówno zasady ustalania wysokości wkładu oraz jego zwrotu, gdy mieszkanie nie jest sprzedawane w drodze przetargu. Na skutek braku uregulowania tej kwestii w przepisach spółdzielnie mieszkaniowe samodzielnie regulują to w swoich statutach. Zmiany w przepisach ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych a wyrok Trybunału Konstytucyjnego Sprawę do Trybunału Konstytucyjnego wniósł Rzecznik Praw Obywatelskich (dalej: RPO). W skardze RPO podkreśliła, że w statucie spółdzielni można uregulować tylko sprawy pomiędzy członkami spółdzielni a samą spółdzielnią. Treść statutu, która dotyczy waloryzacji kwot z tytułu zwrotu wkładów mieszkaniowych, powinna zatem dotyczyć tylko członków spółdzielni. W praktyce tak się nie działo - spółdzielnie arbitralnie ustalały tę kwestię w statutach. W konsekwencji pozbawiało to członków spółdzielni prawa wpływu na uchwalanie postanowień, które dotyczą bezpośrednio ich sytuacji. W rezultacie, zdaniem RPO, kwestionowany przepis narusza zasady prawidłowej legislacji oraz zasady sprawiedliwości społecznej, ponieważ postanowienia statutów w kwestii wysokości wkładu mieszkaniowego kształtują prawa osób uprawionych w sposób niekorzystny. Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego w sprawie dotyczącej przepisów ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych Trybunał Konstytucyjny orzekł we wskazanym wyżej wyroku, że upoważnienie spółdzielni mieszkaniowej do uregulowania w statucie zasad rozliczenia z tytułu zwrotu wkładu mieszkaniowego, będącego ekwiwalentem spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu, w sytuacjach, gdy sam lokal mieszkalny nie podlega zbyciu w drodze przetargu, jest niezgodny z konstytucją. Tym samym Trybunał orzekł o niezgodności z konstytucja art. 8 pkt 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych. Zakwestionowany przez Trybunał Konstytucyjny przepis przewidywał, w sprawach nieuregulowanych w ustawie, prawa i obowiązki członków spółdzielni dotyczące przede wszystkim wnoszenia, ustalania i waloryzacji wkładu mieszkaniowego i budowlanego określają postanowienia statutu. W myśl ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, w dwóch przypadkach spółdzielnia mieszkaniowa ogłasza przetarg na ustanowienie odrębnej własności tego lokalu. Chodzi tu o przypadki: wygaśnięcia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu przysługującego małżonkom, jeżeli nie wypełnią obowiązków nałożonych na nich przez ustawę po rozwodzie lub unieważnieniu małżeństwa. niedopełnienia wymogów zawartych w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych przez małżonka po śmierci współmałżonka, któremu przysługiwało prawo do lokalu spółdzielczego. Jeżeli do takiej sytuacji dojdzie, możliwe jest zgłoszenie przez małżonka zmarłego, dzieci lub inne osoby bliskie, roszczeń o przyjęcie do spółdzielni i zawarcie umowy o ustanowienie tego prawa. Jeżeli osoby uprawnione zrealizują powyższe roszczenia, wówczas spółdzielnia będzie musiała rozliczyć się z wkładu mieszkaniowego z osobą, której przysługiwało prawo spółdzielcze albo z jej spadkobiercami. Brak uregulowania rozliczenia zwrotu w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych Jednak ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych nie reguluje zasad dokonywania powyższych rozliczeń, ani sposobu ustalenia wartości wkładu, który ma obowiązek wnieść osoba bliska lub małżonek zmarłego współuprawnionego do spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu. W rezultacie powoduje to, że spółdzielnie mieszkaniowe w sposób uznaniowy ustalają w swoich statutach. W ocenie Trybunału Konstytucyjnego, uregulowanie w statucie kwestii majątkowych nie może nastąpić w statucie spółdzielni, ponieważ pozbawia to osoby uprawnione prawa wpływu na te postanowienia. Narusza to konstytucję. Ponadto statut spółdzielni uniemożliwia uregulowanie rozliczeń z tytułu wkładu mieszkaniowego z osobami, nie będącymi stroną tej umowy, tj. z byłymi członkami, których spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu wygasło oraz z ich spadkobiercami. Oznacza to, że te osoby nie mają wpływu na treść statutu i nie mogą zaskarżyć jego postanowień do sądu. Proponowane zmiany w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych Projekt nowelizacji ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych przywraca stan prawny obowiązujący przed wejściem w życie zakwestionowanej przez Trybunał Konstytucyjny nowelizacji ustawy. Od dnia wejścia w życie omawianej nowelizacji ustawy członkowie i spadkobiercy będą mogli liczyć na uzyskanie zwrotu wkładu z tytułu spółdzielczego lokatorskiego prawa, w jego rynkowej wartości. Rynkową wartość (nie niższą i nie wyższą) będzie płaciła też osoba przejmująca prawa do lokalu. W związku z tym, iż od 2007r. znacznie przybyło właścicieli lokali w zasobach spółdzielni mieszkaniowych, powraca jak bumerang temat balkonów. Kwestia ponoszenia wydatków związanych z utrzymaniem balkonów była wielokrotnie przedmiotem zainteresowania sądów administracyjnych oraz Sądu Najwyższego. Pomimo występujących w orzecznictwie sądowym sprzeczności, za utrwaloną należy uznać tezę, iż balkony służące wyłącznie do użytku właścicieli lokali mieszkalnych nie wchodzą w skład nieruchomości wspólnej. Orzecznictwo to, budziło dalsze kontrowersje i pytania w praktyce, gdyż utrzymanie balkonu nie sprowadza się tylko do elementów, na które może mieć wpływ wyłącznie właściciel lokalu tj. do elementów wewnętrznych. Wydaje się, że dopiero uchwała Sądu Najwyższego w tym temacie, podjęta w dniu III CZP 10/08 potraktowała… Z uchwały Sądu Najwyższego podjętej w składzie siedmiu sędziów (sygnatura III CZP 48/11) wynika, że za czas sprzed 16 listopada gminy muszą wypłacić właścicielom odszkodowania za niedostarczenie eksmitowanym pomieszczeń tymczasowych. Czytaj więcej w dzisiejszej Rzeczpospolitej. Trybunał Konstytucyjny rozpozna połączone pytania prawne w sprawie zgodności art. 48 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych w zakresie, w jakim dotyczy on roszczenia najemcy spółdzielczego lokalu mieszkalnego będącego uprzednio mieszkaniem zakładowym, które to mieszkanie spółdzielnia mieszkaniowa nabyła nieodpłatnie od przedsiębiorstwa państwowego, państwowej osoby prawnej lub państwowej jednostki organizacyjnej, z art. 2, art. 32 ust. 1, art. 64 ust. 1 i art. 75 ust. 1 Konstytucji RP Sygnatura: P 17/10 Termin: 20 grudnia 2011 roku, godz. 11:00 Miejsce: sala rozpraw Trybunału Konstytucyjnego Wnioskodawca: Sąd Apelacyjny w Katowicach I Wydział Cywilny, Sąd Okręgowy w Gliwicach Wydział I Cywilny oraz Sąd Okręgowy w Katowicach III Wydział… W dniu dzisiejszym Sąd Najwyższy w sprawie V CSK 524/10 potwierdził swoje dotychczasowe orzecznictwo uznając, że art. 48 ust 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych stanowi podstawę do przekształcenia najmu w odrębną własność nieodpłatnie. Co ciekawe nowością jest uznanie, iż konstytucyjność takiego uregulowania zdaniem Sądu potwierdza orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z sygn. akt P16/08, którym jak stwierdził Sąd Najwyższy, Trybunał zaakceptował przekształcenie prawa lokatorskiego i własnościowego w tzw. formule kosztowej. Trybunał Konstytucyjny odraczając wejście w życie swojego wyroku z zdaniem Sądu potwierdził możliwość stosowania w ogóle sytuacji przekształcenia w odrębną własność bez stosownego ekwiwalentu. Dlatego też uchylenie art. 48 ust 3 usm nie musi wcale oznaczać niekonstytucyjności stosowania samego art.… Udostępnianie lokali osobom niebędącym członkami spółdzielni nie jest gospodarowaniem jej zasobami mieszkaniowymi. Nie korzysta ze zwolnienia z CIT. Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (sygnatura akt: I SA/Wr 945/11). Więcej w dzisiejszej Rzeczpospolitej Zdarza się, że uprawnione organy administracji stoją na stanowisku, iż do uzyskania pozwolenia na budowę konieczna jest zgoda wszystkich współwłaścicieli nieruchomości w sytuacji gdy wyodrębniono lokale a nieruchomością nadal zarządza spółdzielnia. Z powstaniem wspólnoty mieszkaniowej w budynkach stanowiących własność spółdzielni mieszkaniowej i w konsekwencji, z zastosowaniem reguł zarządzania dla niej właściwego, mamy do czynienia, jeżeli w określonym budynku lub budynkach zostanie wyodrębniona własność wszystkich lokali – wówczas automatycznie zastosowanie znajdują przepisy ustawy o własności lokali oraz zgodnie z art. 241 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, gdy większość właścicieli lokali w budynku lub budynkach położonych w obrębie danej nieruchomości, obliczana według wielkości udziałów w nieruchomości wspólnej, podejmie uchwałę, że w zakresie ich… Funkcjonowanie w systemie prawnym demokratycznego państwa prawa, w świetle przepisów obecnie obowiązującej Konstytucji RP, przepisu umożliwiającego pozbawienie właściciela – w drodze chociażby orzeczenia sądowego – prawa własności nieruchomości bez jego zgody i to bez jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego , wydaje się nie do pogodzenia z zapisami tejże Konstytucji zawartymi w szczególności w art. 21 i 64. Całokształt toczących się obecnie spraw przed sądami wskazuje, iż w przedmiocie obowiązywania art. 48 ust. 1 usm istnieje szereg wątpliwości natury prawnej, które muszą zostać rozstrzygnięte przez ponowną ingerencję Trybunału Konstytucyjnego. W Trybunale Konstytucyjnym doszukałem się 25 zarejestrowanych spraw dotyczących art 48 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Ze spraw, które sam… Do przygotowania spraw eksmisyjnych czy też o zapłatę, jak również innych spraw spółdzielni ważnym jest prawidłowe posługiwanie się nazewnictwem dotyczącym korzystania z lokalu i to nie tylko w pismach procesowych ale w dokumentacji stanowiącej dowód w sprawie. Bezumowne korzystanie z lokalu mieszkalnego przez najemcę, który utracił tytuł prawny do dalszego zajmowania lokalu, lub przez innego użytkownika lokalu bez tytułu, należy odróżnić od stosunku najmu. Stosunek najmu co do zasady nawiązuje się przez zawarcie umowy najmu. Zatem dochodząc należności od osoby zajmującej lokal bez tytułu prawnego (jakim jest np. umowa najmu) dochodzimy odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu a nie czynszu najmu. Inną kwestią jest, że odszkodowanie to… Na tej stronie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z tej strony bez zmiany ustawień przeglądarki oznacza, że pliki cookies będą zamieszczane w Twoim dowiedz się więcej

orzeczenie trybunału konstytucyjnego w sprawie spółdzielni mieszkaniowych